De afkomst van de Nederlandse naam van deze plant bevestigt waarschijnlijk uw vermoedens. De pinksterbloem is vernoemd naar de feestdag Pinksteren.
De vernoeming is ontstaan omdat de plant meestal bloeit rond Pinksteren. Het moment waarop de pinksterbloem het meest krachtigst in bloei staat, komt niet altijd goed overeen met Pinksteren. Dit is natuurlijk toe te schrijven aan het feit dat Pinksteren ieder jaar weer op een andere datum valt. Net als zijn familieleden tuinkers en waterkers is de Pinksterbloem heel rijk aan vitamine C en de blaadjes, de jonge toppen en de bloemknoppen smaken heerlijk als salade of gesnipperd op de boterham. Vroeger werd dit bloemetje in de volksgeneeskunde toegepast bij scheurbuik.
Oranjetipje en de pinksterbloem
Pinksterbloemen zijn lila-roze en de bloeitijd is van circa april tot en met juni. Oranjetipjes en de pinksterbloem zijn bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. De graslandplant is dan ook een belangrijke voedselplant voor de rupsen van deze vlinders. Ze eten niet de hele plant, maar zijn gespecialiseerd op het zaad. Dat zaad zit bij pinksterbloem in zogenaamde hauwtjes. Dit zijn smalle, langwerpige zaaddozen. Oranjetipjes zetten hun eitjes af op planten die nog geen zaad hebben, maar wel veel bloemen en bloemknoppen. Hoewel deze vlinder vaak eitjes afzet op de pinksterbloem is dit niet de enige waardplant. Ze kunnen allerlei kruisbloemigen gebruiken, maar de overleving van de rupsen is wel het grootst op de pinksterbloem en look zonder look.
Oranjetipje en de pinksterbloem:
